İntihar hücumu və ya kamikadze hücumu — bir aktivistin daşıdığı partlayıcı maddələrdən istifadə edərək özünü öldürməsi və ətrafına ziyan vurması.[1][2] Bu hərəkəti edən şəxsə çox vaxt “canlı bomba” və ya “intiharçı” deyilir.[3][4]
Tarixdəki ilk intihar hücumları, yaponların müharibələrdə həyata keçirdikləri kamikadze hücumlarıdır. 1980-ci illərdən bəri intihar hücumları silahlı təşkilatlar tərəfindən sistematik olaraq istifadə olunur.[5][6][7]
Canlı bombanın əməliyyatda ölmədiyi təqdirdə əməliyyatın müvəffəqiyyətsiz hesab olunmasına görə intiharçının ölməsi bu əməliyyatların vacib şərtidir. Bu gün silahlı təşkilatlar adətən bu vasitəni son çıxış yolu kimi görürlər və ictimaiyyətdə səs yaratmaq və qorxu mühiti formalaşdırmaq məqsədi ilə belə əməliyyatlar icra edilir.[8][9][10][11]
Before the early 1980s, suicide terrorism was rare but not unknown (Lewis 1968; O’Neill 1981; Rapoport 1984). However, since the attack on the U.S. embassy in Beirut in April 1983, there have been at least 188 separate suicide terrorist attacks worldwide, in Lebanon, Israel, Sri Lanka, India, Pakistan, Afghanistan, Yemen, Turkey, Russia and the United States.
Terrorism involves the use of force or violence in order to instill fear as a means of coercing individuals or groups to change their political or social positions which means that social influence is the ultimate goal of terrorism. Obviously we could say the same about suicide terrorism. [...] An alternative perspective views terrorism, including suicide terrorism, as tool: a means to an end and a tactic of warfare that anyone could use.
According to data from the Rand Corporation's chronology of international terrorism incidents, suicide attacks on average kill four times as many people as other terrorist acts.
Vikianbarda İntihar hücumu ilə əlaqəli mediafayllar var. |