Nəfisə Mələk Sultan (1363, Bursa – 1400, Konya) — 3-cü Osmanlı sultanı Murad Hüdavəndigarın qızı.[1][2]
Nəfisə Mələk Sultan | |
---|---|
türk. Nefise Melek Hatun | |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 1363 |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 1400 |
Vəfat yeri | Konya, Qaramanoğulları bəyliyi |
Dəfn yeri | Hatuniyə mədrəsəsi, Karaman |
Atası | I Murad |
Həyat yoldaşı | Qaramanoğlu Ələddin Əli bəy |
Uşaqları |
Qaramanoğlu Mehmed bəy Qaramanoğlu Bəngi Əli bəy Qaramanoğlu Oğuz bəy |
Ailəsi | Osmanlı xanədanı |
Nəfisə Sultan 1363-cü ildə Bursada dünyaya gəlib. Atası Osmanlı sultanı Murad Hüdavəndigar, anası isə onun kənizlərindən biridir. Uşaqlıq illəri Bursada keçən Nəfisə Sultan, 1378-ci ilin yazında Qaramanoğlu Ələddin Əli bəylə evləndirildi. Eyni mərasimdə qardaşı şahzadə Bəyazid də Gərmiyanoğlu Süleyman bəyin qızı Dövlətşah Xatunla nigahlandı.
Siyasi məqsədlərlə baş tutan bu nigahdan 3 oğlu dünyaya gələn Nəfisə Sultan, evliliyi boyunca əriylə atası Murad Hüdavəndigar və qardaşı İldırım Bəyazid arasında vasitəçi rolunu oynadı. Əri Ələddin Əli bəyin Osmanlılara qarşı Anadolu bəyliklərini ayaqlandırması nəticəsində Osmanlı ordusu dəfələrlə Konyanı mühasirəyə almış, ancaq hər dəfə Nəfisə Sultan araya girərək tərəflər arasında sülhü təmin etmişdir. Bu səfərlərdən ən önəmlisi isə 1385-ci ildəki Qaraman səfəridir. Nəfisə Sultanın xahişiylə Konya qalası mühasirədən azad edilmiş, Ələddin Əli bəy Murad Hüdavəndigarın əlini öpərək yenidən Osmanlı təbəəliyini qəbul etmişdir.
Ancaq Murad Hüdavəndigarın vəfatından sonra Ələddin Əli bəy yenidən Osmanlı hakimiyyətinə qarşı ayaqlandı. Yeni sultan İldırım Bəyazid isə, atasından fərqli olaraq, bacısı Nəfisə Sultanın xahişlərinə məhəl qoymadı və 1397-ci ildə Qaraman səfərinin sonunda Ələddin Əli bəyi ələ keçirərək edam etdirdi (1397-ci ilin payızı). Beləliklə, Konya başda olmaqla, digər bütün Qaramanlı mülkləri Osmanlıların əlinə keçdi və Nəfisə Sultan övladlarıyla birgə Bursaya göndərildi.
Övladlarıyla birlikdə Bursada yarıqapalı məhbus olan Nəfisə Sultan çox keçmədən bəyliyin başına gətirilən böyük oğlu Nəsrəddin Mehmed bəylə birlikdə Konyaya geri döndü. Ancaq o, burada 1400-cü ildə vəfat etdi. Cənazəsi 1381-ci ildə Karamanda inşa etdirdiyi Hatuniyə mədrəsəsinin həyətindəki türbədə dəfn edildi.