Stiqmata — İsanın çarmıxa çəkilməsi zamanı bədənindəki yaraların, izlərin və ağrının yaratdığı həssaslığa verilən ad. Bu terminin mənşəyi Həvari Pavelin Qalatiyalılara yazdığı məktublardandan birinə əsaslanır. Bu məktubda Pavel «İsanın aldığı yaraları bədənimdə daşıyıram» demişdir. Stiqmata Yunan dilindəki stiqma sözünün cəm formasıdır. Stiqma isə heyvanların və ya əsirlərin bədənlərində onları fərqləndirmək üçün qoyulmuş işarədir. Bədənində stiqma olan insanlara isə “Stiqmatik” deyilir.
Stiqmata Roma Katolik inancı ilə sıx bağlıdır. “Stiqmatiklərin” daha çox katolik və qadın olduqları yazılmışdır.[1]
Assizli Fransisk ölümündən iki il əvvəl — 1226-cı ildə Alverna dağına qırx günlük səyahət etmişdir. Bu səyahət zamanı bir səhər Fransisk dua edərkən altı qanadlı bir müqəddəs mələk onun gözünə görünür. Mələk yaxınlaşdıqca Fransisk onun çarmıxa çəkilmiş olduğunu başa düşür və mələyin İsa olduğuna qərar verir. Belə bir mənzərənin şahidi olan Assizli Fransisk sevinclə yanaşı ağrı və kədər də hiss etmişdir. Mələk ondan ayrılandan sonra Fransiskin əllərində, ayaqlarında və bədəninin yan tərəflərində İsada olduğu kimi yaralar meydana gəlmişdi.[2]