Fasiq (فاسق) — termini, ərəb dilindən gələn və İslam hüququnda və ədəbiyyatında istifadə olunan bir termindir. Bu söz, "yoldan çıxmış", "sapmış" və ya "haqqı tərk etmiş" şəxs anlamına gəlir. İslamda fasiq, Allahın əmrlərinə qarşı çıxan və ya dini qaydalara riayət etməyən insanı təsvir edir. Bu termin, həm də dini və əxlaqi baxımdan pis əməllərə, günah və naqisliklərə meyilli olan şəxsləri təsvir etmək üçün istifadə olunur.
İslamda "fasiq" olan bir şəxs, Allahın təlimlərini və əmr etdiyi doğru yolu izləməkdə, günahları təkrarlamaq və ya həqiqətə qarşı çıxmaqda davam edən biridir. Fasiq olmaq, dini baxımdan ciddi cəzalarla əlaqələndirilir, çünki bu şəxs həm öz imanını zəiflədir, həm də başqalarına pis nümunə ola bilər.
Fasiq olmanın əsas xüsusiyyətləri bunlardır:
Quran ayələrində, fasiq olmaq, insanların doğru yoldan sapması və Allahın əmrlərini inkar etməsi kimi təsvir edilmişdir. Məsələn:
Bu ayələr fasiq davranışlardan çəkinməyin və Allahın hidayətini izləməyin əhəmiyyətini vurğulayır.
Fasiqlik yalnız dini baxımdan deyil, əxlaqi baxımdan da mənfi sayılır. Əxlaqsızlıq, yalan danışmaq, münaqişə salmaq, başqalarına zərər vermək və insanları aldadaraq öz mənfəətini təmin etmək də fasiqlik əlamətləri sayılır. Ümumilikdə, fasiq olmaq bir insanın dini və əxlaqi həyatında ciddi pozuntulara işarə edir və bu səbəbdən İslamda təqsirləndirilən və tövbə etməyən şəxslər cəzaya məruz qala bilərlər.